Κάταγμα: απλές συμβουλές αντιμετώπισης

Κάταγμα: απλές συμβουλές αντιμετώπισης

Κάταγμα ονομάζεται «η λύση της συνέχειας ενός οστού» και είναι η επιστημονική ορολογία που χρησιμοποιείται για το «σπάσιμο» ή το «ράγισμα» σε κάποιο κόκαλο. Υπάρχουν πολλά είδη καταγμάτων. Μερικά από αυτά είναι το συντριπτικό, το συμπιεστικό, το λοξό κ.ά. Καθένα από αυτά αντιμετωπίζεται διαφορετικά ανάλογα με τη σοβαρότητα του τραυματισμού και με το μέρος του σώματος στο οποίο συμβαίνει. Τα κατάγματα προκαλούνται από τραυματισμούς στην καθημερινότητα ή τον αθλητισμό. Στα αίτια συμπεριλαμβάνονται παθήσεις όπως είναι η οστεοπόρωση ή η ατελής οστεογένεση κ.α.

Συνήθη συμπτώματα είναι:

ο πόνος,

το οίδημα,

η αδυναμία κίνησης του μέλους και

η ευαισθησία στην αφή.

Η έκταση των συμπτωμάτων εξαρτάται από τη θέση και τη σοβαρότητα του κατάγματος.

Η πώρωση ενός κατάγματος είναι μια μακροχρόνια διαδικασία κατά την οποία απομακρύνονται όλα τα προβληματικά στοιχεία από το καταχθέν οστό και σιγά-σιγά εναποτίθεται νέος οστίτης ιστός. Η ηλικία είναι ένας παράγοντας που παίζει μεγάλο ρόλο τόσο στο χρόνο που απαιτείται για την πώρωση όσο και στην ποιότητα του νεοσχηματισθέντος οστού. Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποιες γενικές αρχές οι οποίες πρέπει να τηρούνται από τους ασθενείς για την καλύτερη και πιο αποτελεσματική αποκατάστασή τους.

Αντιμετώπιση καταγμάτων 

Η αντιμετώπιση των καταγμάτων είναι είτε συντηρητική είτε χειρουργική. Στην πρώτη εφαρμόζεται γύψος ή νάρθηκας στο μέλος. Συνήθως, παρέχονται φάρμακα και συστήνεται ξεκούραση, αποφυγή βάδισης ή αποφυγή άρσης βάρους στο πάσχον μέλος. Επιπλέον, προτείνεται φυσικοθεραπεία για κάποιο χρονικό διάστημα που ποικίλει ανάλογα με το κάταγμα. Στη χειρουργική αντιμετώπιση εφαρμόζεται οστεοσύνθεση, δηλαδή ειδικές λάμες και βίδες που συγκρατούν το οστό σε σωστή θέση. Κατά τη διάρκεια της πώρωσης του κατάγματος, τη φάση δηλαδή όπου από τα δύο άκρα του οστού δημιουργείται καινούριος ιστός, συνίσταται ακινησία ώστε να αναδομηθεί σωστά, γρήγορα και εύκολα το σπασμένο οστό.

Άσκηση και κάταγμα

Όταν κάποιος έχει κάταγμα, συνήθως δίνεται η εντολή πχ. «τέντωσε ή λύγισε το χέρι σου τόσο πολύ σα να θες να σπάσεις το γύψο». Του ζητάμε δηλαδή να εκτελέσει ισομετρική άσκηση, η οποία έχει αποδειχθεί πως:

α. διατηρεί το μυϊκό σύστημα σε εγρήγορση και άρα προλαμβάνει ατροφίες,

β. προετοιμάζει το μέλος για την αποκατάσταση, διευκολύνοντας έτσι το έργο του φυσικοθεραπευτή.

Για τους ίδιους λόγους θεωρείται απαραίτητο να κινεί τις αρθρώσεις που δε βρίσκονται μέσα στο γύψο όπως πχ. τα δάκτυλα των χεριών ή των ποδιών. Επιπλέον, έχει αποδειχτεί ότι το να φαντάζεται κανείς στην κίνηση που προσπαθεί να εκτελέσει και να συγκεντρώνεται σε αυτήν όταν την εκτελεί βελτιώνει το αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, σε μια έρευνα βρέθηκε ότι άτομα με κατάγματα καρπού που φαντάζονταν την κίνηση του χεριού τους είχαν βελτίωση 2%.

Προσοχή!

Στόχος αυτού του άρθρου είναι να ενημερωθείτε για τη βελτίωση της αποκατάστασης ενός κατάγματος. Παρόλα αυτά, ΠΑΝΤΑ να συμβουλεύεστε το γιατρό και τον φυσικοθεραπευτή σας για τη σωστή και ασφαλή εκτέλεση των ασκήσεων.

 

Θυμηθείτε:

Κάθε κάταγμα είναι διαφορετικό, πράγμα που σημαίνει ότι ως κάταγμα ακολουθεί κάποιες γενικές αρχές που είναι ίδιες για όλους αλλά ανάλογα με το σημείο που έχει συμβεί και τη σοβαρότητα της κατάστασης μπορεί να έχει ιδιαιτερότητες που να απαιτούν μεγαλύτερη προσοχή.

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα “Πρωϊνός Λόγος” στις 01-02-2009 και τη συγγραφική επιμέλεια είχε η Δρ. Κωνσταντίνα Χάνου – Τσόγια 

Πόνος και αποκατάση με τη μέθοδο McKenzie

Πόνος και αποκατάση με τη μέθοδο McKenzie

πόνος στη μέση

Ο πόνος στη σπονδυλική στήλη οφείλεται, συνήθως, σε μικροτραυματισμούς που προκύπτουν συχνότερα από:

α. λανθασμένη άρση ενός φορτίου

β. συνεχή καταπόνηση (πχ μονότονες κινήσεις, λανθασμένες στάσεις).

Αυτό σημαίνει ότι ένα άτομο μπορεί να αναπτύξει πόνο όχι γιατί σηκώνει βάρος, αλλά κυρίως γιατί το σηκώνει με λάθος τρόπο ή γιατί το κάνει για μεγάλη χρονική διάρκεια. Οι συχνότεροι μυοσκελετικοί πόνοι που σχετίζονται με άρση βάρους, αφορούν στον αυχένα, τη μέση και τα γόνατα.

Η McKenzie θεωρείται μία από τις πιο αξιόπιστες και αποτελεσματικές μεθόδους που ασχολούνται με την αποκατάσταση μυοσκελετικών προβλημάτων μηχανικής αιτιολογίας, τόσο της σπονδυλικής στήλης όσο και των υπόλοιπων αρθρώσεων.

Στόχος της μεθόδου είναι να διαγνώσει αρχικά αν ένα πρόβλημα είναι μηχανικής ή όχι αιτιολογίας. Κύριο μέλημα του φυσικοθεραπευτή είναι να μειώσει ή να καταργήσει τα συμπτώματα του ασθενή.

Ο κύριος σκοπός της μεθόδου, όμως, είναι να δημιουργήσει έναν ασθενή ο οποίος θα λειτουργεί αυτόνομα έχοντας εκπαιδευτεί με τη βοήθεια του φυσικοθεραπευτή να διορθώνει μόνος του το πρόβλημά του και να προλαμβάνει υποτροπές.

Η μέθοδος έχει επιτυχία σε μεγάλο αριθμό παθήσεων της σπονδυλικής στήλης ακόμη και σε περιπτώσεις που προορίζονταν για χειρουργείο.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την μέθοδος, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα:  https://physiotrikala.gr/ypiresies/michaniki-diagnosi-therapeia-mckenzie/

Για να δείτε τους πιστοποιημένους φυσικοθεραπευτές στη μέθοδο, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα: https://gr.mckenzieinstitute.org

Λουμπάγκο: τι είναι και πώς να το προλάβετε

Λουμπάγκο: τι είναι και πώς να το προλάβετε

Η πολύωρη καθιστική εργασία αποτελεί προδιαθεσικό παράγοντα για την καταπόνηση της σπονδυλικής στήλης. Παρακολουθείστε ένα πολύ απλό παράδειγμα για να καταλάβετε πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η κίνηση στην προστασία της σπονδυλικής στήλης από τραυματισμούς:

Εργάζεστε 8 ώρες συνεχόμενα πίσω από ένα γραφείο. Τελειώνει η βάρδια και αναχωρείτε αμέσως για το σπίτι. Μπαίνετε μέσα στο αυτοκίνητο (σημειωτέον πάλι κάθεστε) και οδηγείτε για τουλάχιστον 15 λεπτά μέχρι το σπίτι. Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο ανοίγετε το πορτ μπαγκάζ για να πάρετε μια ελαφριά σακούλα αλλά όπως σκύβετε να την πιάσετε μένετε! Όλοι αναρωτιούνται, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού σας: «Πώς το έπαθα εγώ αυτό; Δεν έκανα τίποτα, ούτε μισό κιλό δεν ήταν η τσάντα!» Αυτό είναι το γνωστό σε όλους «λουμπάγκο», μια σχετικά εύκολα θεραπεύσιμη μορφή κήλης.

Για να κατανοήσετε το μηχανισμό με τον οποίο δημιουργείται μια κήλη ας δούμε μερικές απλές και χρήσιμες πληροφορίες.

Η σπονδυλική μας στήλη

Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από 31-32 σπονδύλους. Ανάμεσα στους σπονδύλους υπάρχουν οι σπονδυλική στήλη λουμπάγκομεσοσπονδύλιοι δίσκοι, φανταστείτε τα ως λεπτές φέτες από μικρά, σφαιρικά στρώματα νερού, που σκοπό έχουν να προστατεύουν δύο γειτονικούς σπονδύλους από τριβές. Μέσα σε κάθε δίσκο υπάρχει ένα μικρό σφαιρικό «ζελέ» που ονομάζεται πηκτοειδής πυρήνας και αποτελεί συνήθως το «δράστη» σε περιπτώσεις έντονου πόνου.

Ο πηκτοειδής πυρήνας κινείται μέσα στο δίσκο προς όλες τις κατευθύνσεις απορροφώντας την πίεση που δέχεται από το βάρος του σώματος που στηρίζει. Όταν καθόμαστε, η σπονδυλική στήλη γέρνει μπροστά σε σχέση με τα πόδια, ενώ ο πηκτοειδής πυρήνας κινείται προς τα πίσω για να αντισταθμίσει την πίεση. Το αντίθετο συμβαίνει όταν είμαστε όρθιοι, πάντα δηλαδή ο πυρήνας μετακινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που πηγαίνει το σώμα. Σε κάθε περίπτωση όμως, η τελική θέση του πυρήνα είναι συγκεκριμένη και αν ξεπεραστεί δεν μπορεί να επανέλθει στην ουδέτερή του θέση.

Γιατί παθαίνουμε λουμπάγκο;

Επιστρέφοντας στο παράδειγμά μας, η εξήγηση του γιατί πάθατε λουμπάγκο είναι απλή:

Μετά από 8 ώρες καθιστής θέσης, ο πηκτοειδής πυρήνας έχει πάρει μια θέση προς τα πίσω. Για να επιστρέψει σε μια πιο ουδέτερη θέση απαιτείται χρόνος άνω των 20 λεπτών. Εφόσον εσείς δεν του δώσατε αυτόν το χρόνο «αποκατάστασης», οδηγήσατε τον πυρήνα να ξεπεράσει τα όριά του. Προκαλέσατε δηλαδή μια μορφή κήλης, η σοβαρότητα της οποίας θα διαγνωστεί μετά από εξετάσεις.

Το καλό νέο είναι ότι η πρόληψη τέτοιων προβλημάτων είναι πολύ εύκολη και επιτυχής σε μεγάλο βαθμό. Η καλύτερη συμβουλή για την πρόληψη και προστασία των μεσοσπονδύλιων δίσκων από τραυματισμούς δεν είναι άλλος από την κίνηση. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι τρέφονται από την κίνηση. Η «διατροφή» του δίσκου είναι αρκετά πολύπλοκη. Μάλιστα, όσο περισσότερη ώρα βρίσκεται το σώμα σε μια θέση, τόσο λιγότερο τρέφεται ο δίσκος, άρα τόσο πιο επιρρεπής είναι σε μικροτραυματισμούς.

Προτάσεις για πρόληψη

Προσπαθείτε, λοιπόν, να αλλάζετε θέσεις.

Μια εξίσου καλή συμβουλή θα ήταν να περπατάτε μέχρι το σπίτι σας. Με αυτόν τον τρόπο δίνετε τη δυνατότητα στους δίσκους να επανακτήσουν τη σωστή θέση, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην προστασία του περιβάλλοντος!

Στην περίπτωση που δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, μπορείτε πάντα να προτιμάτε να σταθμεύετε μακριά ώστε να περπατάτε μέχρι το αυτοκίνητο.

Βέβαια, στην περίπτωση που προϋπάρχουν βλάβες τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα και θα πρέπει να επισκέπτεστε τους ειδικούς προκειμένου να σας δώσουν τις σωστές θεραπευτικές ασκήσεις.

Θυμηθείτε:

Δεν πρέπει ΠΟΤΕ να εκτελείτε ασκήσεις που πρότεινε ο ειδικός σε γνωστούς σας, γιατί ενώ για εκείνους είναι ευεργετικές, για εσάς μπορεί να είναι επικίνδυνες!

 

Διαβάστε περισσότερα για την αντιμετώπιση του λουμπάγκο στο άρθρο μας https://physiotrikala.gr/ponos-kai-apokatastasi-me-ti-methodo-mckenzie/

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα “Πρωϊνός Λόγος” στις 01-02-2009 και τη συγγραφική επιμέλεια είχε η Δρ. Κωνσταντίνα Χάνου – Τσόγια