Λουμπάγκο: τι είναι και πώς να το προλάβετε

Η πολύωρη καθιστική εργασία αποτελεί προδιαθεσικό παράγοντα για την καταπόνηση της σπονδυλικής στήλης. Παρακολουθείστε ένα πολύ απλό παράδειγμα για να καταλάβετε πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η κίνηση στην προστασία της σπονδυλικής στήλης από τραυματισμούς:

Εργάζεστε 8 ώρες συνεχόμενα πίσω από ένα γραφείο. Τελειώνει η βάρδια και αναχωρείτε αμέσως για το σπίτι. Μπαίνετε μέσα στο αυτοκίνητο (σημειωτέον πάλι κάθεστε) και οδηγείτε για τουλάχιστον 15 λεπτά μέχρι το σπίτι. Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο ανοίγετε το πορτ μπαγκάζ για να πάρετε μια ελαφριά σακούλα αλλά όπως σκύβετε να την πιάσετε μένετε! Όλοι αναρωτιούνται, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού σας: «Πώς το έπαθα εγώ αυτό; Δεν έκανα τίποτα, ούτε μισό κιλό δεν ήταν η τσάντα!» Αυτό είναι το γνωστό σε όλους «λουμπάγκο», μια σχετικά εύκολα θεραπεύσιμη μορφή κήλης.

Για να κατανοήσετε το μηχανισμό με τον οποίο δημιουργείται μια κήλη ας δούμε μερικές απλές και χρήσιμες πληροφορίες.

Η σπονδυλική μας στήλη

Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από 31-32 σπονδύλους. Ανάμεσα στους σπονδύλους υπάρχουν οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, φανταστείτε τα ως λεπτές φέτες από μικρά, σφαιρικά στρώματα νερού, που σκοπό έχουν να προστατεύουν δύο γειτονικούς σπονδύλους από τριβές. Μέσα σε κάθε δίσκο υπάρχει ένα μικρό σφαιρικό «ζελέ» που ονομάζεται πηκτοειδής πυρήνας και αποτελεί συνήθως το «δράστη» σε περιπτώσεις έντονου πόνου.

Ο πηκτοειδής πυρήνας κινείται μέσα στο δίσκο προς όλες τις κατευθύνσεις απορροφώντας την πίεση που δέχεται από το βάρος του σώματος που στηρίζει. Όταν καθόμαστε, η σπονδυλική στήλη γέρνει μπροστά σε σχέση με τα πόδια, ενώ ο πηκτοειδής πυρήνας κινείται προς τα πίσω για να αντισταθμίσει την πίεση. Το αντίθετο συμβαίνει όταν είμαστε όρθιοι, πάντα δηλαδή ο πυρήνας μετακινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που πηγαίνει το σώμα. Σε κάθε περίπτωση όμως, η τελική θέση του πυρήνα είναι συγκεκριμένη και αν ξεπεραστεί δεν μπορεί να επανέλθει στην ουδέτερή του θέση.

Γιατί παθαίνουμε λουμπάγκο;

Επιστρέφοντας στο παράδειγμά μας, η εξήγηση του γιατί πάθατε λουμπάγκο είναι απλή:

Μετά από 8 ώρες καθιστής θέσης, ο πηκτοειδής πυρήνας έχει πάρει μια θέση προς τα πίσω. Για να επιστρέψει σε μια πιο ουδέτερη θέση απαιτείται χρόνος άνω των 20 λεπτών. Εφόσον εσείς δεν του δώσατε αυτόν το χρόνο «αποκατάστασης», οδηγήσατε τον πυρήνα να ξεπεράσει τα όριά του. Προκαλέσατε δηλαδή μια μορφή κήλης, η σοβαρότητα της οποίας θα διαγνωστεί μετά από εξετάσεις.

Το καλό νέο είναι ότι η πρόληψη τέτοιων προβλημάτων είναι πολύ εύκολη και επιτυχής σε μεγάλο βαθμό. Η καλύτερη συμβουλή για την πρόληψη και προστασία των μεσοσπονδύλιων δίσκων από τραυματισμούς δεν είναι άλλος από την κίνηση. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι τρέφονται από την κίνηση. Η «διατροφή» του δίσκου είναι αρκετά πολύπλοκη. Μάλιστα, όσο περισσότερη ώρα βρίσκεται το σώμα σε μια θέση, τόσο λιγότερο τρέφεται ο δίσκος, άρα τόσο πιο επιρρεπής είναι σε μικροτραυματισμούς.

Προτάσεις για πρόληψη

Προσπαθείτε, λοιπόν, να αλλάζετε θέσεις.

Μια εξίσου καλή συμβουλή θα ήταν να περπατάτε μέχρι το σπίτι σας. Με αυτόν τον τρόπο δίνετε τη δυνατότητα στους δίσκους να επανακτήσουν τη σωστή θέση, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην προστασία του περιβάλλοντος!

Στην περίπτωση που δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, μπορείτε πάντα να προτιμάτε να σταθμεύετε μακριά ώστε να περπατάτε μέχρι το αυτοκίνητο.

Βέβαια, στην περίπτωση που προϋπάρχουν βλάβες τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα και θα πρέπει να επισκέπτεστε τους ειδικούς προκειμένου να σας δώσουν τις σωστές θεραπευτικές ασκήσεις.

Θυμηθείτε:

Δεν πρέπει ΠΟΤΕ να εκτελείτε ασκήσεις που πρότεινε ο ειδικός σε γνωστούς σας, γιατί ενώ για εκείνους είναι ευεργετικές, για εσάς μπορεί να είναι επικίνδυνες!

Διαβάστε περισσότερα για την αντιμετώπιση του λουμπάγκο στο άρθρο μας https://physiotrikala.gr/ponos-kai-apokatastasi-me-ti-methodo-mckenzie/

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα “Πρωϊνός Λόγος” στις 01-02-2009 και τη συγγραφική επιμέλεια είχε η Δρ. Κωνσταντίνα Χάνου – Τσόγια